Κυριακή, Ιουνίου 19, 2011

Attraction ζώων


Σκέφτηκα λοιπόν να πάω στο Αττικό πάρκο….
Και σε αυτό το post , θα κάνω μια υπέροχη ξενάγηση στο κόσμο της οργής μου. Οργη που μου δημιούργησε αυτό το μέρος. Έκανα το λάθος και πήγα , γιατί ίσως είχα αποκοιμηθεί την στιγμή που το αποφάσιζα. Ή μάλλον καλύτερα είχα αποβλακωθεί. Να φταίει άραγε η ζέστη; Όχι , δεν νομίζω… η ζέστη δεν με ωθεί σε τέτοιες επισκέψεις. Η ζέστη το πολύ – πολύ να με κάνει να θέλω να μείνω στο σπίτι παρά να ξεκινήσω τις εξερευνήσεις. Άλλος είναι ο υπεύθυνος…. Είναι αυτός ο υπεύθυνος που μας αποκοιμίζει , μας ανοίγει μια πόρτα στο μυαλό μας και μας τοποθετεί τις δικιές του ιδέες. Είναι το τέρας της μαζικής αποβλάκωσης που με υπνώτισε και με έστειλε εκεί.

Έλα μου όμως που το υπνωτικό δεν με έπιασε και εγώ κατάλαβα που πήγα. Η αλήθεια είναι ότι εξελισσόμαστε , αν λάβω υπ όψιν μου ότι πριν 10 και πλεόν χρόνια στον ζωολογικό κήπο της Ν. Φιλαδέλφειας η αρκούδα ήταν κλεισμένη μέσα σε ένα μπουντρούμι 2τμ ενώ στο Αττικό πάρκο ήταν μέσα σε ένα οικόπεδο. Ναι αυτό μπορεί να το πει κάποιος εξέλιξη. Αναρωτιέμαι βέβαια τι σχέση έχει το οικόπεδο με το βουνό που είναι το φυσικό σπίτι μιας αρκούδας , αλλά ξεχνάω ότι εδώ το βασικό ζήτημα είναι η ψυχαγωγία! Ναι ο λόγος ύπαρξης αυτής της attraction είναι η αγωγή της ψυχής.
Βλέπεις την αρκούδα μέσα σε ένα οικόπεδο και ψυχαγώγησε… το καταλαβαίνετε για τι παραλογισμό μιλάμε; Αυτή η ανόητη και γλυκανάλατη επιχείρηση θεωρείται ψυχαγωγία…. Βλέπεις το υπόλειμμα ενός κροκόδειλου να μην μπορεί να σύρει τα πόδια του , βλέπεις τον αετό να κάθεται πάνω σε ένα κλαράκι σα καναρίνι και ψυχαγωγείσαι; Αντιλαμβάνεστε το μέγεθος της διαστροφής;
Αυτή η γλυκανάλατη επιχείρηση που σκοπό έχει να κρύψει την σαδιστική και βάναυση συμπεριφορά , να την κουκουλώσει όπως –όπως και στην θέση της να χαρίσει χαμόγελα ευτυχίας ονομάζεται ψυχαγωγία ή εκπαιδευτική επίσκεψη; Μοιάζει σαν μια κακόγουστη φάρσα για το τι σημαίνει ζωο , τι σημαίνει φύση. Είναι ενα τυπικό δείγμα αλλοίωσης της πραγματικότητας και της φύσης των πραγμάτων…
Το εισιτήριο για αυτό το αίσχος είχε 11 ευρω και στην είσοδο υπήρχε ένα άτομο που την μια καθόταν στο κυλικείο και μετά από λίγο μεταφερόταν στην έκδοση εισιτηρίων για να εξυπηρετήσει τον κόσμο.

4 σχόλια:

Marina είπε...

Οι παντός ζωολογικοί κήποι είναι αφόρητα θεάματα για αυτούς που σέβονται τη ζωή. Είναι καιρός να εκλείψουν.

Johny είπε...

Δεν ξέρω αν είναι καιρός να κλείσουν , αφου για κάποιους λέει κάτι όλο αυτό....

Προσωπικα διατηρώ το δικαιωμα να οργιζομαι με τον τροπο που "παρουσιάζουν" την φύση (!).

Marina είπε...

Εντάξει, και της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες..όμως αν τα σίδερα αυτά είναι για πάντα και αν οι λεβέντες κλειστήκανε εκεί χωρίς λόγο..που βρίσκεται η έννοια της ψυχαγωγίας? Η έννοια της παρουσίασης της φύσης? Για να βλέπουμε τις μαϊμούδες ζωντανές δίπλα μας?
Πίσω απο το σύρμα είναι η φύση?

Johny είπε...

Και εγώ Μαρίνα , αυτό αναρωτήθηκα. Που ειναι η ψυχαγωγία και εμένα δεν με άγγιξε?