Δευτέρα, Φεβρουαρίου 12, 2007

Η φυλακή και η λίμνη




Ας πούμε ότι η αγάπη είναι μια ήρεμη λίμνη που περιτριγυρίζεται από βουνά και καθαρό αέρα. Από έξω από αυτήν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι και την χαζεύουν , λένε τα καλύτερα λόγια για αυτήν και σχολιάζουν πόσο όμορφα θα ήταν να βρίσκονται μέσα σε αυτήν.

Μετά αρχίζουν όμως να σκέφτονται πόσο κρύο θα νοιώσουν όταν βγουν από αυτήν , και κλαίνε που ενώ είναι τόσο όμορφη δεν μπορούν να μπουν μέσα γυμνοί και να απολαύσουν την αίσθηση. Οι περισσότεροι από αυτούς απογοητεύονται και τελικά αποφασίζουν ότι ήρθε η ώρα να επιστρέψουν στο σπίτι τους. Αποφασίζουν να νοιώσουν για άλλη μία φορά ότι είναι φυλακισμένοι και δεν μπορούν να δραπετεύσουν από την φυλακή τους. Ωστόσο είναι προφανές ότι καμία φυλακή δεν τους περιορίζει , μιας και κανένας φράχτης δεν κλείνει την είσοδο στην μεγάλη λίμνη.





Μα να! Για σταθείτε ένα αγόρι , να... και ένα κορίτσι κάνουν το βήμα! Αφήνουν τα κορμιά τους να πέσουν μέσα στα ατάραχα νερά της λίμνης. Περιφέρονται ανέμελα μέσα στο νερό κολυμπούν και παιχνιδίζουν.

Όσοι έμειναν απ' εξω κοιτούν με απορία και γουρλώνουν τα μάτια τους. Φοβούνται για αυτούς ότι μόλις βγουν έξω θα κρυώνουν , ψάχνουν να βρουν πετσέτες για να τους ζεστάνουν και άλλοι καλούν την αστυνομία και τα ασθενοφόρα να έρθουν για να ενισχύσουν την κατάσταση. Ορισμένοι θυμώνουν που δεν συμμορφώνονται οι "δραπέτες της λίμνης" (έτσι τους ονομάζουν) και οι περισσότεροι φεύγουν τσαντισμένοι.

Όμως μέσα στην λίμνη επικρατεί τέτοια ησυχία που καμία σχέση δεν έχει με την βοή που δημιουργείται στον έξω κόσμο. Το κορίτσι και το αγόρι τώρα ερωτοτροπούν με τα μάτια και αγγίζονται δημιουργωντας ζήλια και φθόνο στους φυλακισμένους για το μεγάλο "αμάρτημα" στο οποίο έχουν πέσει.

Ομως οι "δραπέτες της λίμνης" γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτό που έγινε εκείνη την στιγμή και μοιάζει με αιωνιότητα είναι ικανό να τους κρατήσει ζεστούς και έξω από την λίμνη.

Όμως οι "φυλακισμένοι" δεν γνωρίζουν ότι το κλάμα τους και ο θυμός τους δεν αφορά τους "δραπέτες της λίμνης" αλλά τους ίδιους τους εαυτούς τους.

Μια φυλακή με ανοιχτή μια πόρτα που οδηγεί στην απέραντη λίμνη.
Μια στιγμή που μπορεί να κάνει τον καθένα μας να δραπετεύσει στην μεγάλη λίμνη.
Κι αν θυμώσεις σκέψου ότι η πύλη είναι ανοιχτή και μπορείς να δραπετεύσεις...
Κι αν κλάψεις... τότε σκέψου για ποιον πρέπει να κλάψεις πραγματικά...
Κι αν βρεις την ιστορία πολύ μάυρη , άφησε τουλάχιστον την ελπίδα κάποια στιγμή να νοιώσεις καλά όταν την ξαναδιαβάσεις... πάντα υπάρχουν ευκαιρίες...
Κι αν πάλι πιστέψεις ότι μπορείς να κάνεις το βήμα , τότε κάντο πριν το σκεφτείς δεύτερη φορά...άφησε το.
Κι αν πάλι...
Κι αν πάλι...
και πάλι , και κάθε προσπάθεια... για την μεγάλη λίμνη!

4 σχόλια:

Daisy είπε...

Just felt like looking around. :)

I don't understand a word but I like your blog layout.

- fedoragirl from deviantArt

Johny είπε...

Hi Fedora!
Oups ,yes this blog is written in Greek.

ONOMATODOSIA είπε...

γεια σου τζωνη,
ο ονοματοδοσιας ειμαι.
εχω γραψει 7ταινιες.
στελνω σχολιο απο εδω επειδη δε μπορω να ποσταρω πρωτος στο
ποστ σου Και οι επτά ήταν υπέροχες.



εσυ εισαι υπεροχος.σε διαβαζω και μ αρεσει πολυ οπως γραφεις.

Johny είπε...

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! :)